Μουσικές

[…] Το δοκίμιο αυτό, που ξεκίνησε από τις αισθητικές ανησυχίες κάποιου ο οποίος διερωτάται συχνά περί μουσικής και περί την έφεσή του γι’ αυτήν, διασχίζει με θράσος, χωρίς κεκτημένες αρμοδιότητες και χωρίς συστολές, περιοχές της γνώσης τόσο αξιοσέβαστες όσο η εθνολογία, η ιστορία, η ανθρωπολογία, ή οι επιστήμες της Βίβλου. Για να καταλήξει, χωρίς να το έχει κάνει εντελώς επίτηδες, σε ηθικές και πολιτικές παρεκβάσεις. Μπορεί άραγε σ’ αυτήν τη βάση να ισχυριστεί αυτοδικαίως ότι αποτελεί, με τη σειρά του, ένα μουσικό κομμάτι; Σίγουρα, πάντως, δε θα μπορούσε να ‘χει κάποιον άλλον τίτλο.(από τα προλεγόμενα του βιβλίου)