Το δέρμα του ουρανού

Στο Μεξικό, η ζωή πάντα έμοιαζε να δραπετεύει, αφήνοντας ρωγμές κι ένα χώμα ξερό, σκασμένο, στο οποίο ξεχώριζαν μικροί κρατήρες, σπαρμένοι κατάχαμα εδώ κι εκεί. Τα σπίτια πολύχρωμα τη μέρα, εξωπραγματικά, μαύρα μες στο σκοτάδι της νύχτας, και πάνω, ψηλά στο γαλανό στερέωμα, ο Γαλαξίας. Εκείνος ήταν που μάγεψε τον πρώην αντικομφορμιστή κι επαναστάτη Λορένσο Τένα, μαζί με τον Σείριο, το λαμπερότερο άστρο του ουρανού, και τον ανάγκασε, παρατώντας τα νομικά και την πολιτική δράση, να αφιερωθεί με πάθος στην αστρονομία, ως τη στιγμή που γνώρισε τη Φάουστα…Ένα βιβλίο, που σαν τηλεσκόπιο, μας φέρνει κοντά σε δυο μεγάλες προκλήσεις: τα άστρα και τον έρωτα.”Διαβάζοντας την Έλενα Πονιατόφσκα πιστεύεις ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε για γυναίκες σαν κι αυτήν ή τη Φρίντα Κάλο…”, Κάρλος Φουέντες.