Ο πατέρας

ΙΛΑΡΧΟΣΗ Βέρθα είναι ακόμα παιδί. Δεν έχει τη δική μας πείρα για να ξέρει ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα κορίτσι της ηλικίας της.ΛΑΟΥΡΑΝαι, αλλ’ αφού εμείς διαφωνούμε – καλύτερα ν’ αφήσουμε τη Βέρθα ν’ αποφασίσει.ΙΛΑΡΧΟΣΌχι! Δε θ’ αφήσω κανέναν – ούτε γυναίκα, ούτε παιδί – να με υποκαταστήσει στα δικαιώματά μου! Βέρθα, πήγαινε μέσα!(Η Βέρθα βγαίνει)ΛΑΟΥΡΑΔεν την άφησες να μιλήσει, γιατί φοβήθηκες ότι θα ‘ρθεί με το μέρος μου. […]ΛΑΟΥΡΑΚι αν υποθέσουμε ότι είμαι έτοιμη να υποστώ τα πάντα – τον εξευτελισμό, την ντροπή, την κοινή περιφρόνηση – για να μπορέσω να κρατήσω κοντά μου την κόρη μου; Κι ότι έλεγα την αλήθεια όταν σού ‘πα πρωτύτερα πως η Βέρθα είναι δικό μου παιδί αλλά όχι και δικό σου; Αν υποθέσουμε…ΙΛΑΡΧΟΣΑ! Φτάνει πια!ΛΑΟΥΡΑΑν υποθέσουμε – είπα. Καταλαβαίνεις τότε τι γίνεται; Τα δικαιώματά σου πάνε όλα περίπατο![…]