Η ενιαία τιμή βιβλίου αποτελεί ένα σύστημα διατίμησης και προώθησης του βιβλίου στην αγορά, το οποίο συνίσταται στον καθορισμό από τον εκδότη μίας ορισμένης λιανικής τιμής πωλήσεως των βιβλίων που εκδίδει, η οποία ισχύ έναντι πάντων και επί της οποίας οι λιανοπωλητές έχουν δικαίωμα να εφαρμόζουν περιορισμένο όριο έκπτωσης.
Το σύστημα αυτό εισήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1997, με τον νόμο 2557/1997, κατά το πρότυπο της προϋπάρχουσας γαλλικής νομοθεσίας (νόμος Lang).
κτός από τη Γαλλία, σύστημα ενιαίας τιμής βιβλίου εφαρμόζεται και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προβλεπόμενο είτε δια νόμου είτε δια συλλογικών συμβάσεων μεταξύ εκδοτών και βιβλιοπωλών.
«Ενιαία τιμή βιβλίου», όπως καθιερώνεται στον νόμο 2557/97, σημαίνει ότι κάθε τίτλος βιβλίου που εκδίδεται, επανεκδίδεται ή ανατυπώνεται, πωλείται προς το κοινό στην ίδια τιμή λιανικής πώλησης από όλα τα σημεία λιανικής πώλησης. Την ενιαία τιμή την καθορίζει ο εκδότης για κάθε βιβλίο που εκδίδει. Οι βιβλιοπώλες και κάθε τρίτος που πωλεί λιανικώς βιβλία μπορούν να κάνουν εκπτώσεις μόνον έως 10% επί της ενιαίας τιμής. Επίσης δεν μπορούν να προβαίνουν σε «πρόσθετες παροχές», όπως για παράδειγμα προσφορά δώρων μαζί με τα βιβλία.
Υπάγονται όλα τα βιβλία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα, εκτός των ξενόγλωσσων βιβλίων ξένου εκδότη, για δύο χρόνια από την έκδοση, επανέκδοση ή η ανατύπωση τους.
Ως βιβλία θεωρούνται και τα cd-rom που αναπαράγουν ακριβώς το περιεχόμενο βιβλίων.
Σκοπός του συστήματος της ενιαίας τιμής είναι κυρίως η αποτροπή φαινομένων αθέμιτου ανταγωνισμού στη διάθεση στο κοινό βιβλίων που εκδίδονται στην Ελλάδα. Οι διατάξεις του νόμου περί ενιαίας τιμής προστατεύουν όμως σημαντικά και το ίδιο το βιβλίο ως πολιτιστικό – και όχι αμιγώς εμπορικό – προϊόν καθώς και την ποιότητα τής βιβλιοπαραγωγής και τα βιβλιοπωλεία (ιδίως τα περιφερειακά) όχι μόνον ως επιχειρήσεις, αλλά και ως εστίες πολιτισμού.
Ειδικότερα, το σύστημα ενιαίας τιμής:
Η εισαγωγή του θεσμού στην Ελλάδα έτυχε της υποστήριξης της συντριπτικής πλειονότητας των εκδοτών και βιβλιοπωλών και των επαγγελματικών τους σωματείων. Συνάντησε αντιδράσεις από την πλευρά μεμονωμένων μεγάλων βιβλιοπωλών καθώς και άλλων επιχειρήσεων που διαθέτουν και άλλα προϊόντα ή υπηρεσίες όπως εκδοτικούς οργανισμούς εφημερίδων και περιοδικών.
Τα δικαστήρια εφάρμοσαν συχνά στην πράξη την νομοθεσία και επέβαλαν κυρώσεις σε περιπτώσεις παράβασης αυτής.
Σε κάθε περίπτωση, η αμφισβήτηση του θεσμού θα πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει πια λήξει, αφού αφενός σχετική καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετέθη στο αρχείο μετά από την αποδοχή των εξηγήσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης και αφετέρου η σχετική δίκη στο Συμβούλιο Επικρατείας καταργήθηκε ύστερα από παραίτηση των βιβλιοπωλών που είχαν προσφύγει στο δικαστήριο αυτό.